Климады орто-континентал. Казак чӧлдӧрдӧҥ јылу салкындар, изӱ кей келип, айдыҥ-кӱнниҥ айалгаларын кубултар аргалу. Кыш узун, јаан карлу, ӱлӱрген айдыҥ учынаҥ ала кандык айдыҥ бажына једет, 6-7 ай, јай кыска кичӱ изӱ айдаҥ ала куран айдыҥ учына јетире, 3 ле ай. Чаган айдыҥ соок деген кӱнинде, Кадынныҥ јыбарынаҥ улам, −30..-50 °C, ортоайлык температура: −20, јаан изӱ айда эҥ тыҥ изӱ +30..+35 °C болот, ортоайлык: +15° С. Јут-чыктыҥ кеми јеткилинче, −437..517 мм. Салкынныҥ ортојылдык кеми 4,7 м/с. 1969 јылдыҥ чаган айында сӱрекей тыҥ сооктор турган, 2002 јылда орто кеминеҥ чик јок јылу кыш болгон.
Јурт 1829 јылда тӧзӧлгӧн. 17 чактыҥ ортозында бу јерге кӧп кӧчкиндер келип баштаган. Олордыҥ тоозында јаҥга јарабаган качкындар,
каторжниктер, јаржактар, черӱнеҥ качкандар, Никонныҥ реформазын јаратпаган улус, оноҥ ары «общество вольных каменьщиков» деп
неме табылган. 1792 јылда Бала-каан (Екатерина вторая) быларды «помиловать» эдип, јаан эмес «Ясак» салып, бойыныҥ улузына кошкон. Баштапкы кӧчкиндер: Яков, Тимофей, Сергей, Александр ла Никифор Ошлыковтор, Федор Перевалов, Сильверст Коновалов ло Иван Змановский. Кийнинде олорго Огнёвтор, Подкорытовтор, Могильниковтор ло о.ӧ. кожулган.
Јурттыҥ табылган чике јылы јок, 19 чактыҥ ортозы болдый. 1859 јылда мында 87 ӱй кижи, 100 артык эр кижи, 50 кире крестьян ээлем
болгон. Мында «раскольничий» серкпе-часовня тудулган. 1882 јылда мында 77 ээлем боло берген. 1860-чы јылдарда Алтыгы-Оймон марал аҥ
тудар јер болгон, кытат јерине мӱӱс саткан. 20 чактыҥ бажында бу јурт Катандыныҥ волостьине кирген, Совет јаҥла кожо Оймон аймакка
кирген, бу ла ӧйдӧ мында совхоз тӧзӧлгӧн. Улу јууныҥ ӧйинде совхоз фронтко болушкан, мында 3 муҥнаҥ артык марал болотон.
Павлюшин В. А., псевдоними Константин Устинов (12.01.1949) — ӱлгерчи, бичиичи, философ, РФ-ныҥ бичиичилер биригӱзиниҥ турчызы (2013 јылдаҥ ала), «Умай» деп Благотворительный фондтыҥ тӧзӧӧчизи ле башкараачызы. Н. Рерихтиҥ музейин тӧзӧгӧн, эмдиге оны башкарат[13].
↑Красная книга Республики Алтай: животные / Горно-Алтайский гос. ун-т. СО РАН. Центральный сиб. бот. сад. Горно-Алтайский бот. сад. — 3-е изд., перераб. и доп. — Горно-Алтайск: ГАГУ, 2017. — 368 с. — ISBN 978-5-93809-086-6. — Текст: электронный
↑Торбоков Т. Алтайдыҥ аҥ-куштары. Звери и птицы Алтая. — Горно-Алтайск: АУ РА "Литературно-издательский Дом «Алтын-Туу», 2020.
↑Кучин А. П. Всемирный фонд дикой природы. Флора и фауна Алтая. — Горно-Алтайск: [б.и.], 2001.
↑Торбоков Т. Алтайдыҥ ӧзӱмдери. Растения Алтая. — Горно-Алтайск: АУ РА "Литературно-издательский Дом «Алтын-Туу», 2020