"Томский губернияныҥ јон јаткан јерлериниҥ 1882 јылыныҥ бичиктеринде " Јоло керегинде не де бичилбеген. «1899 јылдыйында» база јок.
Је "Сибирский кырайдыҥ јон јаткан јерлериниҥ списокторында " 1928 јылда Јоло јуртты 1626 јылда тӧзӧлгӧн деп бичилген. Бу јылды кайдаҥ алган деп эмдиге јетире јарт јок.
Озогы бичиктерде Урсул эки суу: Кайырлык ла Јоло биригип бӱткен, Урсулга Карагол, Короты ла кӧп тоолу кичинек суулар кирген деп айдылган.
XIX чактыҥ учында Урсул ичинде кӧп алтайлар јаткан. 1755 јылда Јоло сууныҥ ичинде майман јайзаҥдар ла тодош сӧӧктӱ Намкы Малаевтиҥ јеринде Јоло Кайрылык Семисарт јурттар ортозында Кара-бомноҥ ыраак јокто јайзаҥдар Сала деп јерде циндердиҥ табаруларына канай удурлажар деп шӱӱшкен.
Намкы Малаевтиҥ тодоштордыҥ отогы ортодо јаан отоктордыҥ бирӱзи болгон. Јайзаҥдар черӱ јуур, удурлажар деп шӱӱшкен, је удабай, бир канча јеҥдиртиштиҥ кийнинеҥ алтайлардыҥ черӱзи јайрадылган.
1757 јылдыҥ кичӱ изӱ айдыҥ 20-чи кӱнинде темичи Јаҥжыйакка Јаш-Туранаҥ јуу-јепселдерлӱ 25 кижилӱ поручик Ф. Заливин келген. Јаҥжыйак Јаш-Тура барарга мойношкон, јасакчы да болзом, бойымныҥ ада-ӧбӧкӧмниҥ јеринеҥ барбазым деген. Старшина Ибель база онойдо ок айткан.
Мында јаткан алтайлар XIX чакта јайлу-кышту јерлерди теҥнеҥ ӱлежетен болгон.
Кайырлыкта Кулја байдыҥ уулдары Манјы ла Аргымайдыҥ аҥ азыраар јерлери болгон (27 јоон ло 7 оок аҥ болгон).
1897 јылда Манјы ла Аргымай Кулјындардыҥ јылкычылары јылына ижи учун 4 салковой алатан, соок тумчукту мал кабырганы учун 30 акча бир тын учун тӧлӧйтӧндӧр. Кажы ла чабанга-малчыга јыл туркунына иштегени учун 20 пуд. буудай ла эки ӱйгендӱ ат беретен.
1988 јылда Јоло јурттыҥ јанында баштапкы катап алтай калыктыҥ «Эл-Ойын» деп байрамы ӧткӱрилген. Кабайлу-Межелик деп јерде байрамга келген улус конотон алтай айылдар, ойын-јыргал, концерт, конкурстар ӧткӱретен сценалар, подиумдар тудулган, Јолого јетпей јӱрӱп, Кайырлык сууныҥ олјонында јалаҥда атјарыш кӧрӧтӧн ареналар тудулган.
Јолоныҥ ӱсти јанында, 4 км кире тӱштук-кӱнбадыш јаар Семисарт сууныҥ јанында, кайаныҥ алдында, Кайырлык-ичи башталган јерде «Кара-Боом» деп канча кат стоянка (многослойная) 50°43′″ с. ш. 85°42′″ бар[19]. Орой палеолитте культураны шиҥдееринде ол стоянка јаан учурлу[20][21].
↑Красная книга Республики Алтай: животные / Горно-Алтайский гос. ун-т. СО РАН. Центральный сиб. бот. сад. Горно-Алтайский бот. сад. — 3-е изд., перераб. и доп. — Горно-Алтайск: ГАГУ, 2017. — 368 с. — ISBN 978-5-93809-086-6. — Текст: электронный
↑Торбоков Т. Алтайдыҥ аҥ-куштары. Звери и птицы Алтая. — Горно-Алтайск: АУ РА "Литературно-издательский Дом «Алтын-Туу», 2020
↑Кучин А. П. Всемирный фонд дикой природы. Флора и фауна Алтая. — Горно-Алтайск: [б.и.], 2001
↑Торбоков Т. Алтайдыҥ ӧзӱмдери. Растения Алтая. — Горно-Алтайск: АУ РА "Литературно-издательский Дом «Алтын-Туу»,2020
↑ 12345678910111213141516171819Ойношев В. П., Урбанова С. Е. Свод обьектов культурного наследия Республики Алтай. — Горно-Алтайск: АУ РА «АКИН РА», 2013.
↑Деревянко А. П., Петрин В. Т., Рыбин Е. П. и др. Палеолитические комплексы стратифицированной части стоянки Кара-Бом. Новосибирск, 1998.
↑Деревянко А. П., Петрин В. Т., Рыбин Е. П. Характер перехода от мустье к палеолиту на Алтае (по материалам стоянки Кара-Бом) Архивная копия от 21 октября 2017 на Wayback Machine. Археология, этнография и антропология Евразии.- 2000.- № 2 (2).- С. 33-52
↑Белоусова Н. Е., Рыбин Е. П. Новая схема культурно-стратиграфического членения ранневерхнепалеолитических отложений стоянки Кара-Бом (на основе пространственного анализа и данных ремонтажа) // Вестник НГУ. 2013. Том 12, выпуск 7: Археология и этнография