1970 јылдарда В. Д. Кубарев комплексте баштапкы билим шиҥжӱӱлер ӧткӱрген[2]. 1992—1993 јылдарда комплексти американ археолог Э. Якобсон ло јопон шиҥжӱӱчи Т. Масумото турушкан россий-американ экспедиция шиҥдеген[3]. Археологиялык казынтыларды В. Д. Кубарев ӧткӱрген. 1978 јылда Барбургазы I деп пазырыктыҥ корумдары[4], онойдо ок эртеорточактардыҥ ксенотаф ла тӱрктердиҥ бу ла ӧйдиҥ чедени шиҥделген [5].
1995 јылда ла 2003 јылда Л. С. Марсадоловко баштадып комплексти Тергеелик Эрмитажтыҥ Саян-Алтай экспедициязы шиҥдеген[6]. 2006—2008 јылдарда экспедиция А. И. Мартыновко баштадып петроглифтерди јурап кӧчӱрген [7]. 2014—2015 јылдарда Горно-Алтайсктыҥ университеди ле Генттыҥ университеди (Бельгия) биригип шиҥжӱӱ иштер ӧткӱрген. Бу экспедицияныҥ амадузы комплекстиҥ цифровой моделин тургузып, объект турган јердиҥ картазын тургузып ла темдектеп бичиири болгон[8].
Культовый комплекстыҥ обьекттери бийик эмес тӧҥниҥ эдегинде тепкиштеринде ле тӧҥниҥ бажында орус.сланцевые выходы турат. Комплекске: корумду сӧӧктӧр, чеденде стелалар, керексурлар, јаан таш тегериктер гигантские восьмикаменные кольца, јебрентӱрк чедендер ле таштарда јуралган јуруктар кирет. Бастыра комплекс тӧрт бӧлӱкке ӱлелет:
кырдыҥ бажы;
кырдыҥ меес јерлери;
Кӱнбадыш ла тӱштӱк-кӱнбадыш эдеги;
Бар-Бургазы суу ла кырдыҥ ортозында тӱштӱк-кӱнбадыш јер.[8]
Јуруктардыҥ кӧп сабазы тӧҥниҥ эҥ ле ӱстинде турган кайаларда јуралган [2]. Кӧп јуруктарды точечный техника тузаланып јураган, је кезик јуруктарды тӱс таштардыҥ ӱстине курч немеле кырып јураган[2]. Бастыра јаан эмес јерде јӱстеҥ артык тындулар, је олордыҥ ортозында кӧп аҥдар јуралган.
Бастыра комплекстыҥ тӧс композициязында[6] эки аҥ јуралган. Иркек аҥныҥ узуны 1 метрдеҥ кӧп, мӱӱс јок тижи аҥ оноҥ тыҥла огош эмес. Тижи аҥга кӧрӧ иркек аҥ јакшы јуралган. Оныҥ оборы, мӱӱстери јаан. Бу Туру-Алтында јуралган аҥдардыҥ бӱдӱми Монгол јеринде ле Забайкальеде аҥдардыҥ таштарында јуралган аҥдардыҥ јуругына тӱҥей[2][9]. Тӧс јурукты айландыра чийӱлер оок јапжынып калган точкалардаҥ турат, бу јуруктар кийнинде јуралган[2]. Кырдыҥ ӱстинде јаҥыстаҥ эмезе бир канча корумдар бар, тӱс јерлерде тӧрт керексур бар, олорло коштой јаан эмес корум тегериктер болот.
Кырдыҥ кӱнбадыш јанында меестиҥ тӱс те каскак та јерлеринде 120 корум бар. Олор бирдеҥ эмезе бӧлӱктерле турат. Кырдыҥ тӱс меестеринде тогус керексур, олорло коштой таш тегериктер. Онойдо ок меесте сегис чеден, эки таш кайырчак ла ӱч стела турат[8].
Кырдыҥ эмеш тууразында бир канча бӧлӱк археологиялык объекттер бар. В.Д Кубарев каскан пазырыктыҥ сӧӧксалгыжына тӱҥей[4], оныла коштой 20 балбала ла онноҥ кӧп корум тегериктер. Оныҥ јанында эки керексур ла бир канча таш чедендер. Совет ӧйинде мында аҥылу суактар казып бу јерлерди сугарган. Суактардыҥ эки јаны таштар салып бектелген. Суактыҥ тӱндӱк јанында сегис јаан таштаҥ эткен тегерик, кырдыҥ эдегине јууктай беш стела турат[8].
Туру-Алты комплекс бойыныҥ конструктивный ла стилистический јӧптӧриле эртескифтердиҥ керексураларына эмес, Туваныҥ монгун-тайгин объекттерине тӱҥей. Бу комплекс Јӱс-Тыт сууныҥ јанында керексулардаҥ озо тӧзӧлгӧн деп чотолот[1]. Тӧс композицияда аҥдарды јураганында эмеш башка бар, оныҥ учун бу јуруктарга тӱҥей кӱлердиҥ эпохазына келижип турган, таштарда јуруктарды монголо-забайкал јуруктардаҥ бедиреген[9]
Алтай ла Монголияныҥ кайа таштарында јуралган аҥдардыҥ оборы кӱлер эпоха тушта јураган петроглифтердиҥ композицияларына кирет. Оныҥ учун билимчи шиҥжӱӱчилер јуруктарды бу ӧйдӧ јуралган деп тургускан[13].
↑ 12Марсадолов Л. С. Ритуальный центр в урочище Туру-Алты на Алтае // Исторический опыт хозяйственного
и культурного освоения Западной Сибири.. — Барнаул: АлтГУ, 2003. — С. 293—299.
↑ 12345Айдын Урматович Урбушев. Ранний железный век // УДК 902 : сбориник. — Горно-Алтайский государственный университет, г. Горно-Алтайск.
↑ 123Г.В. Кубарев. «Оленный камень» из долины реки Талдура
(Юго-Восточный Алтай). — Проблемы археологии, этнографии, антропологии Сибири и сопредельных территорий. — Новосибирск: Изд-во ИАЭТ СО РАН, 2017. — Т. XXIII. — 341-344 с.
↑Черемисин Д.В. Стиль оленных камней в петроглифах Алтая. — Новосибирск: ИАЭТ СО РАН, 1998. — С. 609—614.
↑Кубарев В.Д., Цэвээндорж Д., Якобсон Э. Петроглифы Цагаан-Салаа и Бага-Ойгура (Монгольский Алтай). — Новосибирск: Изд-во ИАЭТ СО РАН, 2005. — 640 с.
↑Кубарев Г.В. Проблемы археологии, этнографии, антропологии Сибири и сопредельных территорий / «Оленный камень» из долины реки Талдура (Юго-Восточный Алтай).. — Новосибирск: Институт археологии и этнографии СО РАН, 1917. — С. 341—344.