Чуйдыҥ чӧлиниҥ климады кезем континентал. Туулу Алтайда бу чӧл эҥ ле кургак, эҥ ле соок јер. Бир јылда соок јок кӱндери 50-60 кӱн.
Кош-Агаш аймакта чаган айдыҥ орто температуразы — −32 °C, јаан изӱ айда — +13,8 °C. Ортојылдык температура — −6,7 °C, кезик јылдарда эҥ соок кӱндерде температура −62 °C болот[1], јайгыда дезе, +31 °C градуска једет. Ортојылдык јут-чыктыҥ кеми 80—150 мм кире болот. Ӧткӱре соок климат учун чӧлдӧ јер 15—90 метрге јетире тоҥуп калат[2].
Кызылшыҥ ла Јӱстытыҥ суулары Чихачёвтын сындарынаҥ чӧлди тӧмӧндӧп, Чуйдыҥ суузы болуп агат (Чуй Кадынга кирет). Чаган-Узунныҥ суузы тӱндӱк-кӱнбадыш јанынаҥ Чуйга кирет. Бу эки суу Чуйдыҥ чӧлинде токуналу болуп агат.
Чӧлдӧ кӧп кӧлдӧр бар. Кезигиниҥ тереҥи 5 метр, кезиги тайыс, тӱби јалбак ла тӱс. Кӧлдиҥ ӱсти (площади зеркала) 100 м² ала 1 км² јетире. Чуйдыҥ чӧлинде кӧп кӧлдӧриниҥ суузы тусту, је кезиги тусту эмес, карбонатту, сульфатту, хлоридту. Кӧп кӧлдӧрдӧҥ суу чыгара акпайт. Геологиялык шиҥжӱлердиҥ турултазыла кезик кӧлдӧрдӧ минералду, эм-том болгодый балар ла балкаш (иловые отложения, относящиеся к лечебным минеральным грязям) табылган. Мындый ок балкаш Хакасияда Утичье-3 деп кӧлдӧ база бар, оны «Озёра Шира» деп курортто текши тузаланат[2]
Чуйдыҥ чӧлиниҥ аҥ-куштары јӱзун ле јӱӱр, је бир канча аҥылузы бар. Мында Алтай Респуликанын Кызыл бичигине кирген маны (орус.дикая кошка манул) деп тынду јӱрет. Кырса тӱлкӱ јыҥыс ла бу чӧлдӧ бар. Бу јердиҥ кату климадына ӱренип калган кӧп тоолу тарбаган, ӧркӧ, борсык ла чычкандар: сыгырган, камак ла оноҥ до о.ӧ. бар. Улус азыраган тындулардаҥ Чуйдыҥ чӧлинде тӧӧ лӧ сарлык бар.
Чӧлдиҥ кӧлдӧринде кӧп тоолу сугуштар бар, каа-јаа коокый кас, куу бар. Сууны јаратай турна ла каркыра (орус.журавль красавка), сас ӧртӧк, ак јелечи јӱрет. Ачык ак јалаҥдарында талеҥко, бӧбӧлјин (јаман куш, ӱзӱт куш, удод), каргаа, саҥыскан бар. Бийиктей јерлерде кара тас, ала ылаачын (балобан) бар, бу куштар Алтай Республиканыҥ Кызыл бичигине кирген[3].
Мындагы сууларда кӧп балыктар бар, ол тоодо чараган, јылмай, осман[2].
Чӧл јерде јылан ла келескенниҥ башка-башка бӱдӱмдери бар.
↑ 2,02,12,22,3Т. А. Акимова, Т. И. Злобина, О. Е. Полунина. Достопримечательности Горного Алтая. — Барнаул: Пять плюс, 2008. — С. 182−184. — ISBN 978-5-9900731-8-0.
↑Красная книга Республики Алтай: животные / Горно-Алтайский гос. ун-т. СО РАН. Центральный сиб. бот. сад. Горно-Алтайский бот. сад. — 3-е изд., перераб. и доп. — Горно-Алтайск: ГАГУ, 2017. — 368 с. — ISBN 978-5-93809-086-6. — Текст: электронный
↑ 4,04,14,24,34,44,54,64,74,8Ойношев В. П., Урбанова С. Е. Свод обьектов культурного наследия Республики Алтай. — Горно-Алтайск: АУ РА «АКИН РА», 2013.