Ван Гог, Винсент

Винсент Ван Гог
Винсент Ван Гог
	нидерл. Vincent van Gogh
	; Автопортрет (1887)
Жанр	пейзаж; натюрморт; портрет;
Стиль	постимпрессионизм

Винсе́нт Ви́ллем Ван Гог ()— нидерланд јурукчы-постимпрессионист, оныҥ иштери XX чактыҥ јурамалына јаан салтарын јетирген.

Он јылдаҥ эмеш артык ӧйгӧ 2 100 иш эткен, 870 сарју-будукла јуралгандары база бери кирген. Ол иштер ортодо портреттер, автопортреттер, пейзажтар, натюрмортор ло оливка агаштар, кипаристер, ашту, кӱнкузукту јалаҥдар јуралган паннолор. Бар тужында оны критиктер керектебейтен.

Биографиязы

Јаш ла јиит тужы[тӱзедер | кодты тӱзедер]

Нидерландыныҥ тӱштӱк јанында, бельгий кыйунаҥ ыраак јок јерде чыккан. Оныҥ адазы Теодор Ван Гог, 1822 јылда кочкор айдыҥ 8 кӱнинде чыккан, реформатский серикпеде пастор болгон, энези — Анна Корнелия Карбентус, Гаагада тоомјылу переплётчик, бичиктер садаачыныҥ кызы. Теодор ло Анна Корнелия билезинде Винсент јети баланыҥ ортодо экинчизи болгон.

Винсенттиҥ кийнинеҥ тӧрт јыл бололо, 1857 јылда крындажы Теодорус Ван Гог (Тео) чыккан, оныҥ кийнинеҥ Кор (Корнелис Винсент, 1867 j.) карындажы чыккан, ӱч сыйны — Анна Корнелия (1855), Лиз (Элизабет Губерта, 1859) ла Ван Гог, Вил (Виллемина Якоба, 1862). Винсент айлында чаптык кылыкту, саҥ башка тескери уулчак болгон, кижи болбос деп улай ла арбадып јадатан. Ӧскӧ улус ортодо ол јобош, шыраҥкай, сагышту уулчак болгон, јаҥыс јердиҥ улузы оны јымжак кылыкту, јалакай бала дежетен. 1866 јылда Тилбургта Виллем II колледжте ӱренип, интернатта јаткан. Винсент тилдер ӱренерге сӱӱйтен француз, англий, немец. Ондо ло јуранарга ӱренген. Оноҥ ӱредӱзин чачала јанган, јаш тужы керегинде айткан: «Моё детство было мрачным, холодным и пустым…».

Саду фирмада ижи ле миссионер болгоны[тӱзедер | кодты тӱзедер]

Винсент Ван Гог 18 јаштуда^[1] (1871—1872 j.j. киреде)

1869 јылда ол Гаагада јаан художественно-торговый фирманыҥ филиалына Goupil & Cie ишке кирген, ээзи оныҥ таайы Винсент («дядя Сент») болгон. Кунӱҥ ле кеендик эдимдерле уружып, ол живописьти јакшы оҥдоп баштаган. Ого коштой ол каланыҥ музейлери ле галереяларына баратан. Жан-Франсуа Милле ле Жюль Бретон иштерин јакшызынатан болгон.

1876 јылда ол Англияга келген, адазы чылап священник болорго кӱӱнзеген. Ол Библияныҥ бӧлӱктерин немец, англий ле француз тилдерге кӧчӱрген. 1877 6ылда ол Амстердамда пасторго ӱренген.

1878 јылда Винсент миссионер болуп Бельгияда Боринажеде Патюраж јуртка барып, јокту улус ортодо иштеген.

Јурукчыныҥ јолы[тӱзедер | кодты тӱзедер]

Депрессия ла меланхолияга алдырткан, Ван Гог ойто јуранып баштаган, ӱренер кӱӱни келген. Тео аказыныҥ болужыла ол Брюссельде кеендиктиҥ Королевский Академиязына кирген. је бир јылдаҥ ойто ло ӱредӱзин чачып јанган.

Ван Гог сӱушке алдыртып, санааркап, ойто Гаага јаар барып, Антон Мауведе тыҥыда ӱренген. Винсент каланыҥ јӱрӱмин ширтеп, јокту кварталдарла јилбиркеп, кӧп иштенген.

Добиваясь интересного и удивительного цвета в своих работах, он иногда прибегал к смешению на одном холсте различных техник письма — мела, пера, сепии, акварели («Задворки», 1882, перо, мел и кисть на бумаге, Музей Крёллер-Мюллер, Оттерло; «Крыши. Вид из мастерской Ван Гога», 1882, бумага, акварель, мел, частное собрание Ж. Ренана, Париж). Большое влияние на художника оказало пособие Шарля Барга «Курс обучения рисунку». Он копировал все литографии пособия в 1880/1881 годах, а затем вновь в 1890 году, но уже только часть.

Гаагада јурукчы биле тӧзӧӧргӧ ченешкен. Је Христин јаман кылыкту келин болгон, Ван Гогтыҥ јӱрӱми кату боло берген, айрылган. Нидерландыда провинция Дрентеде бир ӱкпекке мастерской эдип, ондо ло иштенген. Кӧп иштери крестьяндар, олордыҥ кӱнӱҥ сайын ижин јураган.

Ван Гогтыҥ эрте јуруктарын реализмга јуук дешкен, је чек ле реализм ошкош эмес. «Крестьянин и крестьянка, сажающие картофель» (1885, Кунстхауз, Цюрих), «Красные виноградники» (1888, Государственный музей изобразительных искусств им. А. С. Пушкина, Москва), 1880 j.j. («Выход из протестантской церкви в Нюэнене» (1884—1885), «Крестьянка» (1885, музей Крёллер-Мюллер, Оттерло), «Едоки картофеля» (1885, Музей Винсента Ван Гога, Амстердам), «Старая церковная башня в Нюэнене» (1885), бу јуруктарда Ван Гог улустыҥ санаага алдыртканы, јокту-јойу кӱч јуруми керегинде болгон. Винсенттиҥ Парижте јӱрӱми кӧндиккен. Ол ойто ло ӱренген, јрлу Фернан Кормонло импрессионизм, укиё-э деп јопон гравюра, синтетический иштерлӱ Гоген Поль оны јилбиркеткен. Јуруктарында бӱрӱҥкӱй öҥдӧрдиҥ ордына јаркынду öҥдӧр чыгып баштаган.(«Агостина Сегатори в кафе „Тамбурин“» (1887—1888, Музей Винсента Ван Гога, Амстердам), «Мост через Сену» (1887, Музей Винсента Ван Гога, Амстердам), «Папаша Танги» (1887, Музей Родена, Париж), «Вид на Париж из квартиры Тео на улице Лепик» (1887, Музей Винсента Ван Гога, Амстердам).

Јурукчы јопон живопись ле ксилография^[2] (агашта гравюра), палитра алган, импрессионисттерде бар токыналу јайым элементтер келген. Анри де Тулуз-Лотрек, Камил Писсарро, Эдгар Дега, Поль Гоген, Эмиль Бернарла јурукчы аказы ажыра танышкан. Ол импрессионисттерле кожо кӧрӱлерде турушкан, ресторан «Ла Фурш», кафе «Тамбурин», «Свободный театр» фойезинде. Је кӧрӧӧчилер Ван Гогтыҥ јуруктарынаҥ јаман коркыган. Ван Гог ойто ло ӱренип баштаган, Эжена Делакруаныҥ теория цвета , Адольфа Монтичеллиниҥ фактурный живопись, öҥдӱ јопон гравюралар ла кӱнчыгыш плоскостной искусство. Парижте ол эки јӱс одус кире иш јураган. Ол тоодо натюрморттор ло автопортреттер, серия из шести полотен под общим названием «Башмаки» деп серия, алты бӧлӱктеҥ турган. Јаркынду темдеги «Море в Сент-Марье» деп јурук (1888, Государственный музей изобразительных искусств им. А. С. Пушкина, Москва). Ол постимпрессионизм стиль ачкан.